حملات قلبي كه در اثر ايجاد لخته خون در رگ كرونري قلب رخ مي‌دهند بيشترين عامل مرگ و مير در بين جوامع امروزي مي‌باشد. راه‌هاي درمان اين بيماري استفاده از بالن آنژيوپلاستي، استنت و جراحي باز قلب است. البته هر كدام از اين روش‌ها داراي معايبي از جمله گرفتگي مجدد عروق و ايجاد لخته روي استنت مي‌باشند. همچنين پزشكان در هنگام آنژيوپلاستي به تزريق داروي فعال‌كننده پلاسمينوژن بافتي در محل واردكردن كاتتر در كشاله ران نياز دارند. اما، با تزريق اين دارو در اين ناحيه، خونريزي ايجاد مي‌شود و سبب مرگ بيمار مي‌گردد. به طور معمول براي پيشگيري از سكته‌هاي قلبي و درمان بيماري‌هاي عروق كرونر روش‌هاي مختلف درماني پيشنهاد مي‌شود كه يكي از اين راه كارها استفاده از نانوحامل داروهاي‌ترومبوليتيك مي‌باشد. بنابراين با ساخت اين سامانه دارورساني زيست تخريب‌پذير و رهايش آن در درون لخته خون به متخصصان قلب در درمان بيماري‌هاي گرفتگي عروق، كمك بزرگي را مي‌توان ارائه داد و با توجه به دستاوردهاي تجربي در اين اختراع، با پاكسازي كامل رگ از لخته خون، از گرفتگي مجدد رگ و آمبولي جلوگيري مي‌شود. در اين اختراع براي نخستين بار از دو داروي استرپتوكيناز و t-PA بر روي نانوذرات مغناطيسي پوشش دار شده با سليكا استفاده شد تا قدرت بارگزاري و رهايش هدفمند اين دو دارو به مقدار بسيار زيادي افزايش يابد. اين نانوذرات حامل دارو طوري طراحي گرديدند كه بتوانند به خوبي در محلول‌هاي آبي حل و نگهداري شوند، همچنين زيست تخريب پذير بوده و به راحتي در بدن تجزيه و مورد استفاده قرار گيرند. سنتز آسان و از نظر اقتصادي مقرون به صرفه بودن نانوحامل مورد نظر از ديگر عواملي است كه مد نظرقرار گرفته است.

بيماري‌هاي‌ترومبوتيك، از جمله سكته مغزي و قلبي، از علل اصلي مرگ و مير در كشورهاي توسعه يافته هستند. داروهاي زيادي براي درمان‌ترومبوليتيك‌ترومبوزهاي (لخته خون) موجود در رگ خوني تا كنون تهيه شده‌اند كه مهم‌ترين و كاربردي‌ترين آنها داروهاي استرپتوكيناز و t-PA مي‌باشند. امروزه براي آنكه از محدوديت‌هاي درماني كاسته شود، راهكارهاي گوناگوني پيشنهاد شده است كه يكي از معقول‌ترين آنها هدفمند كردن مسير حركت و فعال شدن به موقع اين داروها توسط هدايت مغناطيسي است. در اين اختراع براي اولين بار نانوذرات مغناطيسي با منشأ باكتريايي تهيه شده اند. علت استفاده روز افزون از اين نوع سنتز كاهش انواع الودگي هاي زيست محيطي و همچنين نزديك تر بودن به شرايط بيولوژيكي بدن انسان مي باشد. از طريق سنتز اين نانوذرات ، شكل جديدي از نانوحامل هاي دارويي به دست آمد كه انتظار مي رود به منظور بهبود درمان بيماري‌هاي مختلف استفاده گردد.